Gdy siadasz na moich kolanach wtulając się, a ja przysuwam głowę i wsłuchując się w bicie Twojego serca, zastanawiam się, jakby to było gdybyś była moja.
Kocham co dzień rano spoglądać w te zielone, zaspane oczy. Przeciągasz się i tak zabawnie wkurzasz na mnie bo karze Ci wstać. Przez ogromny bałagan w pokoju nie mogę się odnaleźć, a Ty bez problemu szykujesz sobie rzeczy, które dziś zakładasz.
Wyglądam przez okno i widzę jak zatracasz się w muzyce, której bez przerwy słuchasz. Czasami denerwuje mnie to, że przez słuchawki w uszach nie słyszysz co mówię. Pamiętam - kiedyś byłyśmy nad jeziorem. Mimo, że dzień był pochmurny i zimny Ty fascynowałaś się wszystkim co jest dookoła. Siedząc na ławce nad brzegiem, bacznie obserwowałam każdy Twój ruch, wsłuchiwałam się w każde Twoje słowo. Nic nie zauważyłaś, prawda ?
Wieczorem, kiedy jesteśmy razem w pokoju, zawsze kładziesz się na łóżko. Nie raz odrabiasz zadanie domowe, czasem po prostu rozmawiasz. Wiem, że uwielbiasz jak pisze długopisem po Twoim ciele. Równie jak ja lubisz się przytulać. Przytulam Cie wiele razy w ciągu dnia. Kiedy jesteś tak blisko, mam ochotę po prostu Cie pocałować.
Gdy ponownie wygłupiamy się, powoli zbliżam usta do Twojego brzucha. Z każdym centymetrem, coraz bardziej czujesz mój oddech na ciele. Cała powierzchnia moich ust znajduje się na Twojej skórze, aż w końcu rozchylam wargi i ostrożnie dotykam językiem. Ciepła ślina pozostaje na brzuchu - stygnie. Pozwalasz mi na to..gdybyś tylko pozwoliła mi na więcej.
Moje marzenia, że kiedyś uda mi się mieć Cie przy sobie, są prawie niewidoczne.
To była niedziela - najgorsza niedziela, najgorszego weekendu. Chciałam odwiedzić Cie dosłownie na chwilę pod pretekstem zadania z matematyki. Nie widziałam Cie cały tydzień - tęskniłam, cholernie tęskniłam za Twoim uśmiechem, za każdym zdaniem które wypowiadasz. Było już ciemno. Po kolacji zgasiłaś światła. Stałyśmy na środku ciemnego pokoju wtulone w siebie. Właśnie w takich chwilach mam ochotę płakać. Usiadłam przy stoliku z gorącą herbatą - Ty zapaliłaś świeczkę i położyłaś ją tuż przede mną. Tylko ja, Ty i ta świeczka pomiędzy nami. Nie wiem dlaczego to zrobiłaś, ale znowu dajesz mi nadzieję. Z każdą chwilą kiedy pomyśle, że nigdy mnie nie pokochasz mam ochotę wyrwać sobie serce i podstawić pod jego drzwi z czarną karteczką.
Kiedy zaczynasz się uśmiechać na jego widok, kiedy po prostu o nim pomyślisz, kiedy z nim rozmawiasz. Nie, nie jestem zła..tylko...
sama nie wiem. Jest mi przykro ? Uczucia mają to do siebie, że nie da ich sie tak po prostu opisać. Nie ma takich słów i prawdopodobnie nigdy ich nie będzie.
Ciągle mi powtarzasz, że chcesz mieć chłopaka, że chcesz być szczęśliwa, ale kto da Ci więcej miłości niż ja ? Kto byłby gotów na takie poświęcenie ? Bycie z Tobą to wyzwanie - ja wiem i jestem na to gotowa, ale nawet nie dasz mi szansy.
Tego wieczora kiedy wszyscy bawili się, a Ty stałaś w kącie. Patrzyłaś na niego z daleka. Wtedy, kiedy szepnęłam Ci do ucha - dwa słowa zniszczyły wszystko. Całą naszą przyjaźń ? Nigdy nie chciałam być Twoją przyjaciółką, od zawsze chciałam być kimś więcej.
Mimo, że ciągle dawałaś mi do zrozumienia to nic nie dało. Stało się tak po prostu..
Dziś unikasz mnie jak ognia, nie odzywasz się, jakbym nie istniała.
Moja miłość do Ciebie zawsze pozostanie gdzieś w głębi serca, ale czasem życie daje nam nadzieje, a potem rani i karze iść dalej.
